Moja praca licencjacka dotyczy trzech aspektów: ćwiczenia wyobraźni i doskonalenia warsztatu, kontrastu materii i formy, studium napięcia. Praca nad tą rzeźbą była bardzo wymagająca począwszy od fazy projektowej poprzez organizację materiału, a skończywszy na trudnej technicznie obróbce.
Napięte, elastyczne płaszczyzny tworzą formę zbliżoną do architektury. Napięcia spowodowane rozciąganiem i ściskaniem, typowe dla elastycznego tworzywa, użyte w projekcie zostały zrealizowane w MARMURZE – materiale o kompletnie odmiennych właściwościach. Mateusz Wójcik doprowadził formę do granicy wytrzymałości materiału, omalże perfekcyjnie. Ujawnił nowe emocje i działanie nie tylko przestrzenne.
prof. Antoni Janusz Pastwa
Ur. 1987; studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 2009–2014. Dziedzina działalności artystycznej: rzeźba.