Eternit (z łac. aeternus – wieczny, nieśmiertelny) to tytuł cyklu obrazów prezentowanych w ramach pracy dyplomowej. Wspólna dla tych płócien jest czułość wobec lichych przedmiotów wyodrębnionych z krajobrazu współczesnej polskiej wsi. Wnikliwa obserwacja zwykłej, szarej codzienności stanowi tutaj drogę do rozwiązań czysto abstrakcyjnych. Wiejskie podwórko jest obszarem poszukiwania odpowiedniego skrótu na wyrażenie całej gamy myśli i emocji. Chodzi o wymiar magiczny pozornie nieciekawej rzeczywistości, wydobyty za pomocą koloru i światła. Dachy z eternitu, pomimo szkodliwości zawartych w nich włókien azbestu odkładających się w płucach, są wciąż nieodłącznym elementem polskiego pejzażu i są piękne.
W malarstwie pani Magdaleny Jędrzejczyk jest teraźniejszość i przeszłość, a więc mamy już prawie całą wieczność. W XVII wieku tak cieszyli się wsią Holendrzy i Flamandowie. Ich obrazy pełne są życia, czyli koni, krów, kotów, psów, kur, kogutów, domków, daszków, okien z kwiatkami i kwiatków za oknem, bo tak jest na wsi, tylko trzeba to zobaczyć i polubić.
Pani Magdalena to dostrzegła, bo czuje się tam jak u siebie w domu, w gospodarstwie jej dziadków.
Abyśmy i my mogli cieszyć się wiejską Arkadią, obrazy te powinny posiadać precyzyjny, sugestywny rysunek, zharmonizowany kolor, dający przestrzeń, nastrój, określający porę dnia, stabilną kompozycję. Myślę, że posiadają.
prof. Krzysztof Wachowiak
Ur. 1990; studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (2009–2014) oraz Wydziale Sztuk Pięknych Universidad Politécnica de Valencia w Hiszpanii (stypendium w ramach programu Erasmus, 2011). Dziedziny działalności artystycznej: malarstwo sztalugowe, malarstwo ścienne. Autorka malowideł ściennych na Oddziale Pediatrii Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie oraz w klubie Eufemia w Warszawie; uczestniczyła w targach sztuki Berliner Liste 2014. Wystawy indywidualne: Galeria Apteka Sztuki, Warszawa, 2013; Galeria Promocyjna, Warszawa, 2014.