Ewa Proniewicka

autor biogram dyplom

Stan zachowania ornatu był wyjątkowo zły, pretekstę odłączono od ornatu, a bardzo zniszczoną tkaninę aksamitną uznano za destrukt – bez wątpienia ornat pozostawiony bez zabezpieczenia w ciągu kilku lat uległby całkowitemu zniszczeniu. Podejmując się jego konserwacji, musiałam wykazać się wieloma umiejętnościami, precyzją, a przede wszystkim cierpliwością, bowiem metody konserwatorskie zastosowane do zabezpieczenia i wzmocnienia aksamitnej tkaniny ornatu były czynnościami trudnymi, wymagającymi czasu i skupienia. Konserwacja umożliwiła nie tylko ocalenie cennego, średniowiecznego ornatu, ale także przywróciła mu pierwotną formę dzięki ponownemu scaleniu z pretekstą. Prace konserwatorskie prowadzone przy obiekcie pozwoliły mi ponadto poszerzyć wiedzę na temat wzornictwa oraz sposobu wykonania średniowiecznych tkanin i haftów, zapoznałam się z metodami stosowanymi w konserwacji tkanin i wybrałam z nich najbardziej odpowiednią do zabezpieczenia aksamitnej tkaniny ornatu. W ramach pracy magisterskiej szczegółowo przeanalizowałam sposób wykonania haftowanej preteksty ornatu i na tej podstawie opracowałam metodykę badań średniowiecznych haftów z kolekcji gdańskiej. Analizę porównawczą technologii i techniki wykonania dwunastu haftowanych szat liturgicznych przeprowadziłam w ramach pracy teoretycznej.

Ewa-ProniewickaA

Konserwacja średniowiecznego ornatu była dużym wyzwaniem, a jej realizacja jest wzorcowym przykładem umiejętności i rzetelności konserwatorskiej. Harmonogram prac był przemyślany, starannie zaplanowany i systematycznie realizowany. Wszystkie czynności były wykonywane bardzo starannie i z dużą dbałością o każdy szczegół. Znakomita organizacja warsztatu pracy, sumienność i odpowiedzialność umożliwiła wykonanie tak dużego zakresu prac w przepisowym terminie. Zabezpieczenie bardzo zniszczonej tkaniny ornatu umożliwiło przywrócenie pierwotnego kształtu całemu ornatowi i połączenie go z haftowaną pretekstą. Cały proces konserwatorski jest wzorowo udokumentowany w Dokumentacji konserwatorskiej.

Praca teoretyczna jest wyczerpującym nowatorskim, autorskim opracowaniem tematu. Na szczególne podkreślenie zasługuje opracowanie metodyki badań, umiejętność analizy i syntezy. Wnioski z przeprowadzonych badań przedstawiono w czytelny i atrakcyjny sposób. Praca magisterska uzyskała ocenę celującą i zakwalifikowano ją do wyróżnienia rektorskiego.

 

prof. Helena Hryszko

Ur. 1988; studiowała na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 2008–2014. Zajmuje się konserwacją tkanin zabytkowych oraz tkaniną eksperymentalną.